Een tijdje terug liet ik je zien hoe ik mijn klokhuisjes quilt maak. Ik heb eerst ninepatches gemaakt per kleur (rood, roze, lichtblauw, donkerblauw) en daarna de volgorde bepaald waarin ik ze aan elkaar wil naaien. In mijn vorige blog over de klokhuisjes kun je nalezen waarom ik voor dit ontwerp heb gekozen.
Inmiddels ben ik bezig met het naaien van de tussenbanen van beige stof. Het was mijn bedoeling om de blokken daarna meteen aan elkaar te naaien, zodat ik de voortgang kon zien. Ik hoopte dat dat me zou stimuleren om nog meer blokken te naaien en de quilt te zien groeien. Ik vond het de klokhuisjes een beetje saai worden namelijk. Zover ben ik tot nu toe gekomen.

Niet zo ver dus… Het naaien van de sashing rondom de blokken kost bijna net zoveel tijd als het naaien van de ninepatches zelf en daarna moet ik ze ook nog aan elkaar zetten. Het kost me een paar uur om er één blok bij aan te krijgen.
Ik merkte dan ook dat ik op een dood punt dreigde te belanden. Bij elke quilt die ik maak heb ik hier wel even last van trouwens. In het begin ben ik heel enthousiast en gaat het snel en dan komt na een paar maanden de klad erin.
Bij mij werkt het het beste om de quilt een tijdje in de kast te laten liggen en met een andere quilt verder te gaan. Ik heb dan ook altijd meerdere projecten onderhanden. Meestal gaat het me al vrij snel irriteren dat ik steeds een half project in de kast tegenkom, zodat ik me ga afvragen of ik het op een andere manier kan doen waardoor ik er weer plezier in krijg.
Ik heb besloten dat ik eerst de beige randen rondom de blokken maak en dat ik ze pas daarna aan elkaar ga zetten. Op die manier heb ik veel sneller weer een stapeltje met blokken die klaar zijn. Ik merk dat ik er nu weer meer plezier in heb.
Dit is tot nu toe de stapel met blokken waar randen aan zitten.

Samen met de blokken die ik al aan elkaar had gezet, heb ik er nu 16 af. Nog 48 te gaan!